بیماری هیپوسپادیاس در بزرگسالان

هیپوسپادیاس وضعیتی است که در آن دهانه پیشابراه (مجرای ادراری) در زیر آلت تناسلی قرار دارد و نه در انتهای آلت تناسلی. مجرای ادراری لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن خارج می کند.

اگر نوزاد شما با هیپوسپادیاس متولد شود ممکن است دچار استرس شوید. با این حال ، هیپوسپادیاس یک بیماری شایع است و برای فرزند شما مشکلی ایجاد نمی کند. در حقیقت ، جراحی می تواند ظاهر طبیعی نوزاد شما را بازیابی کند. با درمان موفقیت آمیز هیپوسپادیاس ، اکثر مردان در نهایت می توانند در دوران بلوغ عملکرد جنسی طبیعی داشته باشند.
آشنایی با هیپوسپادیاس
اکثر پسران با آلت تناسلی متولد می شوند که طبیعی به نظر می رسد و به خوبی کار می کند. با این حال ، برخی از کودکان با یک بیماری مشترک به نام هیپوسپادیاس متولد می شوند.

هیپوسپادیاس چیست؟
هیپوسپادیاس یک نقص مادرزادی در پسران است که در آن دهانه مجرای ادراری در نوک آلت تناسلی مرد قرار ندارد. در کودکان مبتلا به هیپوسپادیاس ، پیشابراه بین هفته های هشتم و چهاردهم بارداری به طور غیر طبیعی شکل می گیرد. یک دهانه غیرطبیعی می تواند در هر جایی در زیر نوک آلت تناسلی به بیضه ها ایجاد شود. درجات مختلفی از هیپوسپادیاس وجود دارد. برخی ممکن است جزئی و برخی دیگر جدی تر باشند.

علائم هیپوسپادیاس
در هیپوسپادیاس ، دهانه پیشابراه به جای نوک در زیر آلت تناسلی است. در بیشتر موارد ، مجرای ادرار داخل گلنس است. دهانه به ندرت در وسط یا قاعده آلت تناسلی است. دهانه به ندرت داخل یا زیر کیسه بیضه است.
علائم و نشانه های هیپوسپادیاس می تواند شامل موارد زیر باشد:

باز شدن مجرای ادرار در مکانی غیر از نوک آلت تناسلی.
انحنای آلت تناسلی به سمت پایین (وتر)
ظاهر آلت تناسلی با روکش جلدی ، زیرا فقط نیمه بالای آلت تناسلی توسط پوست ختنه گاه پوشانده شده است.
پاشیدن غیرطبیعی هنگام ادرار کردن
انواع هیپوسپادیاس
محل خروجی مجرای ادراری در آلت تناسلی باعث می شود که هیپوسپادیاس به انواع زیر تقسیم شود. اکنون انواع هیپوسپادیاس را معرفی می کنیم:

زیر مرجانی: خروجی مجرای ادراری نزدیک به گلنس است.
محور میانی: خروجی مجرای ادراری در امتداد محور آلت تناسلی.
Penoscrotal - محل خروجی مجرای ادراری در محل اتصال آلت تناسلی و کیسه بیضه
هیپوسپادیاس و ناباروری
عوامل خطرساز هیپوسپادیاس
اگرچه علت هیپوسپادیاس به طور کلی ناشناخته است ، این اختلال ممکن است مربوط به شرایط زیر باشد:

سابقه خانوادگی: این بیماری بیشتر در نوزادانی با سابقه خانوادگی هیپوسپادیاس شایع است.
ژنتیک: برخی تغییرات ژنتیکی می توانند بر تغییر هورمون های ایجاد کننده مجاری ادراری تأثیر بگذارند.
سن مادر بزرگتر از 35 سال: برخی تحقیقات نشان می دهد که هیپوسپادیاس ممکن است در نوزادان زنان بالای 35 سال شایع تر باشد.
قرار گرفتن در معرض برخی از مواد در دوران بارداری: گمانه زنی هایی در مورد ارتباط بین هیپوسپادیاس و قرار گرفتن مادر در معرض هورمون ها یا ترکیباتی مانند آفت کش ها یا مواد شیمیایی صنعتی در دوران بارداری وجود دارد. با این حال ، مطالعات بیشتری برای تأیید این ادعا مورد نیاز است.
تشخیص هیپوسپادیاس
پزشک متخصص اطفال می تواند هیپوسپادیا را بر اساس معاینه فیزیکی تشخیص دهد. به احتمال زیاد برای ارزیابی بیشتر به اورولوژیست دستگاه تناسلی (اطفال) ارجاع داده می شوید. مراکز پزشکی با تیم های اختصاصی می توانند به شما در ارزیابی گزینه ها کمک کرده و درمان های خاصی را ارائه دهند.

اگر باز شدن مجرای ادرار غیرطبیعی باشد و بیضه ها در آزمایش احساس نشوند ، تشخیص دستگاه تناسلی دشوار است. در این مورد ، تحقیقات بیشتر با یک تیم چندرشته ای توصیه می شود.

هیپوسپادیاس چگونه تشخیص داده می شود؟
علائم و نشانه های هیپوسپادیاس می تواند شامل موارد زیر باشد:
باز شدن مجرای ادراری در نقطه ای غیر از انتهای آلت تناسلی.
انحنای آلت تناسلی به سمت پایین (وتر)
آلت تناسلی با روکش ظاهری دارد زیرا فقط نیمه فوقانی آلت تناسلی توسط پوست ختنه گاه پوشانده شده است.
پاشیدن غیرطبیعی هنگام ادرار کردن
آیا هیپوسپادیاس در سونوگرافی یافت می شود؟
هیپوسپادیاس را می توان در سونوگرافی قبل از تولد تشخیص داد. به جای آلت تناسلی نرم و مخروطی ، هیپوسپادیاس گرد و قوس دار در نوک آن ظاهر می شود. ظاهر غیر آلوده کننده آلت تناسلی در سونوگرافی مربوط به لایه پشتی پوست ختنه گاه روی شیشه است.
چه چیزی می تواند باعث هیپوسپادیاس شود؟
علل هیپوسپادیاس در اکثر نوزادان ناشناخته است. تصور می شود که در بیشتر موارد ، هیپوسپادیاس ناشی از ترکیبی از ژن ها و عوامل دیگر است ، مانند:
ردانه پرداختیم حالا میخواهیم بیان کنیم که این بیماری باعث میتوس یا همان خروجی مجرای ادرار در نقطه ای غیر از نوک آلت تناسلی قرار گرفته است .قسمتهایی که میتوس در مبتلایان به این عارضه می تواند در آن جا قرار داده شود به شرح زیر من باشد :

 در نزدیک انتهای آلت تناسلی ناحیه «دیستال»
در میانه عامل آلت تناسلی
در زیر موضوع تناسلی
در کیسه بیضه
این نشانه ها حاکی از آن است که باید برای معاینه فیزیکی نوزاد حتماً بایستی به یک متخصص اورولوژی مراجعه کرد تا با بررسی دقیق وضعیت و ظاهر دستگاه تناسلی و محل قرار گرفتن بیضه این بیماری را در کودک شما تشخیص دهید. بیشتر بیشتر نوزادان به این عارضه در همان معاینات بالینی و بررسی های اولیه در بیمارستان غربالگری تبدیل شده اند و در مواردی والدین با توجه به وضعیت ظاهری آلت تناسلی و یا عملکرد تخلیه ادرار در کودک پی به وجود مشکلی در کودک خود می برند و برای تشخیص دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.
هیپوسپادیاس چگونه درمان می شود؟
نوزادان به هیپوسپادیاس نیاز دارند بدون نیاز و استفاده از روش های درمانی به صورت خود به خودی درمان می شوند و این بیماری در آن ها از بین می رود. اما در کودکانی که این عارضه در آن افزایش یافته است و در هیپوسپادیاس درجه 1 نیاز به عمل جراحی برای اصلاح وضعیت خروجی مجرای پیشابراه و رفع انحنای آلت تناسلی نیاز به نظر می خواهم .این عمل می بایست در سنین 6 تا 12 ماهگی نوزاد انجام می شود و در حقیقت این بازه زمانی گلد تایم یا زمان طلایی درمان این بیماری می شود.

درمان هیپوسپادیاس
همانطور که گفت مهمترین درمان برای این اختلال عمل جراحی است. اما برخی از اشکال هیپوسپادیا بسیار بسیار هستند و نیازی به عمل جراحی انجام داده اند. با این حال ، درمان معمول هیپوسپادیاس شامل جراحی برای تغییر محل مجرای ادرار و در صورت نیاز ، درست کردن پوست پوست ختنه گاه می شود. اگر این اختلال در نوزادی تشخیص داده شد ، عمل جراحی بین ۶ تا ۱۲ ماهگی نوزاد انجام شد.

اگر آلت تناسلی به نظر غیر طبیعی باشد ، ختنه انجام نشود. اگر هیپوسپادیاس در زمان ختنه تشخیص داده شود ، توصیه می شود که ختنه انجام نشده و در هر صورت ممکن است نوزاد به اورولوژیست اطفال ارجاع شود.

عمل جراحی
واقعا اشکال هیپوسپادیاس را می توانم در یک عمل جراحی سرپایی درمان کرد. اما برخی از اشکال هیپوسپادیاس ، برای اصلاح نقاشی ، نیاز به بیش از یک عمل جراحی دارند.

در حال حاضر مجرای ادراری در نزدیکی پایه آلت تناسلی باز شده است ، آیا امکان استفاده از پیوند بافت پوست و یا داخل دهان برای بازسازی کانال ادرار در مناسب بودن و اصلاح این اختلال وجود دارد ، مورد نیاز است.
لازم است قبل از عمل
بررسی هورمون های کودک
بررسی اختلالات انعقادی خون در کودک با انجام یک تست ساده خون برای اندازه گیری پروترومپین
جدا کردن پوست ختنه گاه از کلاهک آلت دو هفته قبل از عمل توسط پزشک
به تاخیر انداختن عمل جراحی پس از انجام واکسیناسیون به مدت یک ماه
نحوه عمل هیپوسپادیاس به چه صورت می شود؟
جراحی هیپوسپادیاس جهت درمان هیپوسپادیاس و به منظور رفع کجی آلت تناسلی کودک و قرار دادن سوراخ مجرای پیشابراه در محل اصلی خود و تحت بیهوشی عمومی کودک به مدت یک الی سه ساعت و مشابه جراحی و درمان بیماری اپیسپادیاس انجام می شود .این عمل به صورت سرپایی بوده و نوزاد در همان روز عمل از بیمارستان مرخص می شود و به منزل باز می شود .در تصویر که هیپوسپادیاس وسیع است بیش از یک عمل جراحی برای اصلاح و ترمیم بافت و ظاهر آلت تناسلی می شود. خروجی مجرای پیشابراهها در نزدیکی قاعده آلت تناسلی می شود جراح با برداشتن قسمتی از پوست ختنه گاه و یا داخل دهان کودک مجرای پیشابراه را ترمیم ساخت و با استفاده از این بافت پیوندی باعث قرار گرفتن مجرای ادرار در عمل صحیح و سالم می شود .پس از اتمام عمل سوند یا لوله ادراری به طور موقت و به مدت چند روز و نهایتا تا دو هفته پس از عمل برای نوزاد گذاشته شود و آنتی بیوتیک و مسکن های لازم برای جلوگیری از درد و بروز عفونت در محل عمل تجویز شود.
نتایج عمل جراحی
در موارد دیگر ، عمل بسیار موفقیت آمیز است. اعمال اوقات پس از عمل جراحی ، آلت تناسلی مردانه می تواند روند عادی دفع ادرار و تولید مثل آن را داشته باشد.

اما چند بار یک سوراخ (فیستول) در زیر سطح آلت تناسلی ایجاد می شود که در آن کانال ادراری جدید ایجاد شده است و باعث نشت ادرار می شود. به ندرت ، همچنین زخم ایجاد شده و مشکل به وجود می آورد. این عوارض ممکن است نیاز به عمل جراحی برای اصلاح شدن داشته باشند.
 پس از عمل جراحی چه مراقبت هایی لازم است؟
پس از عمل جراحی هیپوسپادیاس ویزیت مجدد و متغیر توسط اورولوژیست برای بررسی وضعیت آلت تناسلی کودک الزامی می باشد. در زمان گرفتن کودک از لباس و در زمان بلوغ جنسی مجدداً به اورولوژیست نیاز می شود .با ویزیت در زمان ذکر شده توسط اورولوژیست می خواهم از روند بهبودی کامل فرزندتان اطمینان یابید .سایر مراقبت های لازم به شرح زیر می باشد:

کاهش تحرک کودک و جلوگیری از فعالیت شدید بدنی کودک
استفاده از آرامبخش های تجویز شده توسط پزشک برای کاهش بی قراری
خواباندن کودک به مدت 1 تا 5 روز به پشت
خوراندن مواد غذایی فیبر دار ، میوه ها و سبزیجات تازه برای شروع از ابتدای به یبوست
تمیز کردن زخم در فواصل زمانی منظم
تخلیه کیسه سوند در زمانهای کاملاً خاص و استفاده از پر شدن کیسه
باقی ماند پانسمان به مدت 4 روز
چرب کردن نوک مجرا پس از خارج شدن سوند برای جلوگیری از خشک شدن نوک آلت
عدم استفاده از پوشک برای کودک
قرار ندادن آلت کودک به سمت شکم
شست و شوی زخم با سرم نمکی
استفاده از پماد آنتی بیوتیک مشابه تتراسایکلین پس از شست و شوی زخم و خشک نمودن آن
نوشاندن مایعات فراوان به کودک
عدم استفاده از دو
چرخه و یا دوچرخه سواری دو تا سه هفته پس از عمل
عدم قرار دادن کودک در وان
نتایج حاصل از عمل جراحی هیپوسپادیاس
نتایج حاصل از عمل جراحی هیپوسپادیاس موفقیت آمیز بوده و ظاهر و فرم آلت تناسلی به راحتی ترمیم و اصلاح خواهد شد .فعال ادرار در کودک به وضعیت طبیعی باز شدن و در زمان بلوغ فعالیت جنسی طبیعی خواهد بود.