یکی از بیماریهای مزمن و پیشرونده در مردان که باعث اختلال عملکرد جنسی می شود پلاک است.
پیرن چیست؟
بیماری تیروئید در مردان مشکل آلت تناسلی محسوب می شود ، مشکلی که معمولاً آلت تناسلی را کج می کند (بالا یا پایین) می تواند سلامت رابطه را به خطر بیندازد. اکثر مردان با وجود ابتلا به ذات الریه هنوز می توانند رابطه جنسی داشته باشند ، اما برخی دیگر در طول رابطه جنسی دچار درد شدیدی می شوند که به طور م theثر این رابطه را پایان می دهد.
این بیماری به طور عادی و خود به خود درمان نمی شود. اما برای درمان این بیماری باید با پزشک متخصص مشورت کنید یا از وسایل درمانی مانند دستگاه پیرونی کیت استفاده کنید که موارد زیر را می گوید: با این دستگاه آشنا می شویم.
چرا یائسگی در مردان رخ می دهد؟ - علل بیماری پیرنه را جستجو کنید
این بیماری اغلب به دلایل مختلف در مردان ایجاد می شود ، یکی از عوامل اصلی پیرن آسیب شدید به آلت تناسلی در هنگام مقاربت جنسی است (خمیدگی آلت تناسلی در هنگام نفوذ و ...).
البته ، این به تنهایی نمی تواند باعث ذات الریه شود ، اما در برخی موارد ، انجام برخی از مراحل ورزشی همزمان با کج شدن آلت تناسلی می تواند مثر باشد. در واقع این صفحات هستند که روی این بافت قرار می گیرند که باعث خم شدن بافت آلت تناسلی می شوند. طبق مطالعات انجام شده ، در برخی موارد می توان این بیماری را ریشه مشکلات ژنتیکی و محیطی دانست. به طور کلی ، علل بیماری را می توان به 3 دسته زیر تقسیم کرد:
وراثت و بیماریهای ارثی (اگر پدر یا برادر شما به این بیماری مبتلا هستند ، شما نیز مبتلا هستید).
بیماریهای بافت همبند
داشتن رابطه جنسی غیرمعمول و پرخطر.
سن (به طور کلی با افزایش سن ، این بیماری قابل مشاهده است).
سایر ناهنجاری های آلت تناسلی
برای برخی از مردان مبتلا به پیرن ، آلت تناسلی نازک ممکن است باریک ، شکاف دار و یا حتی شبیه ساعت شنی با یک بند باریک و باریک در اطراف تنه باشد.
علائم دیگر بیماری پیروس عبارتند از:
آلت تناسلی پیچ خورده یا پیچ خورده
توده های روی آلت تناسلی
نعوظ دردناک
نعوظ نرم
مشکلات جنسی به دلیل خمیدگی یا کج شدن آلت تناسلی
بیماریهای محیطی می توانند کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهند. از 100 مرد مبتلا به پیرن ، بیش از 75 نفر دچار افسردگی و استرس می شوند. متأسفانه ، بسیاری از مردان خجالتی ترجیح می دهند در سکوت رنج ببرند تا اینکه درخواست کمک کنند.
انحنای آلت و کوتاه شدن آلت تناسلی مرتبط با بیماری پیروژنیک می تواند به تدریج بدتر شود. با این حال ، پس از 12-12 ماه ، بیماری تا حدودی تثبیت می شود.
درد هنگام نعوظ معمولاً در یک تا دو سال بهبود می یابد ، اما بافت اسکار ، کوتاه شدن آلت تناسلی و خمیدگی معمولاً باقی می ماند. در برخی از مردان ، خمیدگی و درد ناشی از ذات الریه بدون درمان بهبود می یابد.
اولین علائم پیرن در آلت تناسلی
اولین علامت پارگی جفت ، درد هنگام نعوظ است. مردان می توانند هنگام نعوظ (یا بدون آن) درد آلت تناسلی را تجربه کنند.
خمیدگی آلت تناسلی - در این مرحله ، آلت تناسلی فرد به دلیل تجمع پلاک به سمت پلاک متمایل می شود و می تواند شدید باشد. در برخی موارد ، آلت تناسلی ممکن است در هنگام نعوظ کج ، برآمده یا شبیه ساعت شنی به نظر برسد و رباط های تنگ در اطراف محور آلت تناسلی وجود داشته باشد.
لمس یک جسم سخت در قسمت آلت تناسلی به نام پلاک و بیشترین تعداد نشانه ای از شدت مشکل است. این پلاک می تواند در نواحی مختلف آلت تناسلی تجمع یابد.
ناتوانی جنسی: در مراحل اولیه ناتوانی در حفظ سفتی آلت تناسلی و در مراحل بعدی ناتوانی در نعوظ (اختلال نعوظ) است.
کوتاه شدن آلت تناسلی: ممکن است آلت تناسلی به دلیل این وضعیت کوتاه تر از حالت عادی باشد.علل ایجاد پلاک پیرنه
دلایل زیادی برای ایجاد پلاک وجود دارد و معمولاً در اثر آسیب مکرر به آلت تناسلی ایجاد می شود.
ضربه به آلت تناسلی هنگام نعوظ: افراد مبتلا به بیماری پیرن نسبت به مردان متأهل هم سن و سال خود که بیشتر در معرض صدمه به آلت تناسلی قرار دارند ، دارای تعداد بیشتری از افراد محرم یا صمیمیت خشن هستند.
به عبارت دیگر ، بیماری پیرن یک بیماری بافتی وابسته به سن است که در بیماران با میل جنسی بالا ایجاد می شود. در طول روند بهبودی ، بافت اسکار شکل نامنظمی به خود می گیرد و سپس می تواند به یک ندول قابل لمس تبدیل شود و باعث می شود آلت تناسلی به تدریج جمع شود. هنگامی که آلت تناسلی با این بیماری دچار نعوظ می شود ، ناحیه دارای بافت اسکار نمی تواند شل شود.
ت آلت را بر آورد و آلت را به حالت صاف قبلی باز میگرداند.
انواع روش های درمانی بیماری پلاک پیرونی
برای درمان این بیماری ، روش های گوناگونی وجود دارد. این درمانها بر اساس شرایط بیمار و مدت زمانی که علایم بیماری ظهور پیدا کرده است ، به او پیشنهاد شده است.
فاز حاد: این فاز در ابتدای بیماری اتفاق افتاد. فاز حاد بیماری با تغییر در شکل و اندازه آلت تناسلی و احساس درد مشخص شد. فاز حاد در مواردی از ۴ تا ۶ هفته وطولانانجامد ، اما در مواردی ممکن است بیمار بیش از یک سال نیز این علایم را تجربه کند.
فاز مزمن: در این فاز علایم بیمار ثابت و بدون تغییر است. درد در آلت تناسلی وجود ندارد و بیمار دچار تغییر جدید در شکل و اندازه آلت تناسلی خود نشده است. این فاز از بیماری بین ۳ تا ۱۲ ماه پس از شروع ظهور علایم بیماری اتفاق افتاد.
برای فاز حاد بیماری ، برنامه های درمانی زیر در نیاز است:
پیشنهاد شده است: استفاده از دستگاه کشش در مراحل پیشرفته بیماری ، تغییر شکل و اندزه آلت تناسلی را به حداقل احساسرساند.
درمان های آپشنال و اختیاری: کمک از داروهای خوراکی و تزریقی در این فاز الزامی نیست.
پیشنهاد نشده: باید از عمل جراحی تا زمانی که علایم بیماری به ثبات نرسیده است ، خودداری کرد. در صورت انجام بیماری در فاز حاد ، احتمال نیاز به جراحی مجدد در آینده افزایش یافته است.
برای بیماری فاز مزمن بیماری ، برنامه های درمانی خاص در دسترس است که به تنهایی یا همراه سایر درمان ها برای بیمار اجرا شده است:
دستگاه کشش
داروهای تزریقی
جراحی
استفاده از داروهای خوراکی در این فاز تاثیری در درمان و بیماری بیماری ندارد. درمان با شاک ویو و استفاده از اعضای بنیادی نیز در مطالعات انسانی ، در فاز مزمن بیماری اثر بخش نبوده است.
استفاده از دستگاه کشش در درمان پلاک پیرونی
این روش درمانی در فاز حاد و مزمن بیماری استفاده می شود. در این روش ، آلت تناسلی توسط دستگاه مخصوص در حالت کشش قرار گرفت. این روش درمانی به کاهش عوارض از ابتلا به پلاک پیرونی کمک کرد. این روش درمانی تنها روش تأیید و استفاده در افزایش طول آلت تناسلی پس از ابتلا به بیماری پلاک پیرونی است.
استفاده از شاک ویو تراپی در درمان پلاک پیرونی
این روش درمانی با قرار دادن پروب مخصوص روی صفحه سمت راست درگیر آلت تناسلی انجام شده است. پروب با ایجاد پالسهای انرژی برای ایجاد عروق خونی جدید و شکست پلاک ایجاد کمک کرد. این روش درمانی در چند جلسه در یک دوره چند ماهه انجام شد.
جراحی برای درمان پلاک پیرونی
جراحی در فاز مزمن بیماری و تجربه پیشرفت علایم برای ۹ تا ۱۲ ماه متوقف شدن باشد ، انجام داد. عمل جراحی که قوس و بدشکلی ایجاد شده است از بیماری شدید انجام شود.
روش های جراحی متدوال شامل موارد زیر است:
جراحی پلیکاسیون آلت تناسلی: این عمل برای موارد خفیف تا متوسط قوس پلاک پیرونی انجام داد. در این روش جراحی ، بخش بلندتر آلت تناسلی سوچور (بخیه) امخورد.
پیوند بافت: این روش در موارد شدیدتر پلاک پیرونی انجام داد. این روش با ایجاد برش در بافت اسکار ایجاد شد ، و تغییر بافت بافت پیوندی انجام داد. این روش نسبت به سایر روشها با عوارض بیشتر همراه است.
ایمپلنت آلت تناسلی
عمل جراحی برای طویل کردن طرف از آلت که خم شده است
این عمل زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که خمیدگی آلت شدید بوده و یا تنه آن بسیار نازک شده است. جراح برای برداشتن فشار ، پلاک را بریده و ممکن است کمی از آن را بردارد. سپس فضای باقی مانده با بافت پیوندی پر تلاش.
در مواردی دیگر این عمل جراحی آلت را کوتاه کرد که ولی برای جراحت دشوارتر بوده و خطر تشدید اختلالات نافذ در آن وجود دارد. این عمل معمولاً فقط برای موارد شدید بدشکلی آلت تناسلی و در مردانی که نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی انجام داده اند.
در این عمل جراحی بافت از یک ناحیه بدن به ناحیه دیگر منتقل شده است. همچنین با استفاده از این عمل متکی به بافتی که وجود ندارد با بافت پیوندی و یا تغییراتی ساخته شده در آزمایشگاه پر کرد. دو نوع پیوند وجود دارند که معمولاً از استفاده استفاده می کنند:
پیوند بافت اتولوگ: این نوع بافت پیوندی در طول عمل از ناحیه دیگری از بدن شما برداشته است. برخی از منابع بافتی مورد استفاده برای پلاک پیرونی عبارت بیشتر از یک ورید در پا (ورید صافنوس) یا پوست پشت گوش (فاسیای تمپورالیس). از آن جایی که پیوند اتولوگ بافت زنده به طور معمول نسبت به سایر مواد مورد استفاده بهتر در محل عمل رشد رشد کرده است.
پیوند بافت غیر اتولوگ: این گونه ورقه های از بافت هستند که به صورت صورت از منابع حیوانی یا انسانی تهیه شده اند. قبل از استفاده از این ورقه های استریل شده و فراوری را متوقف کرده اند تا از وجود هر گونه عامل عفونت زا عاری شوند. این پیوندها به عنوان چارچوبی برای بدن عمل کرد تا بافت تازه و سالم بر روی رشد رشد کنند و خود نیز با گذر زمان جذب شدند شد. پیوندهای آلوگرافت مستحکم بوده است و کار با آسان آسان است ، همچنین به خوبی در پیش امده است.
